Toplam Sayfa Görüntüleme Sayısı

28 Şubat 2015 Cumartesi

Anneme

Ben çok küçükken babannemin evindeki incir ağacı dibi bahçe tuvaletinden çok korkardım , sen korkudan dolayı kızardın ama dibimden ayrılmazdın , şimdi babaannem yok sen yoksun hatta incir ağacıda yok! Ben bu sefer hayattan korkuyorum! Ve yanımda sadece korkum kaldı.. Canımın hiç bilmediğim noktalarından parçalandım ve biliyorum ki hiç bir acı bu kadar büyük olmayacak . Kaybım öyle bir boy verdi ki en derin okyanuslar yetmez kendi içimde boğulmama ... bakışlarımın görüş menzilinden çıktığı noktadayım . Burası çok soğuk ve samimiyetsiz ve ben çok korkuyorum . Bu saatten sonra ne mutluluk ne de herhangi bir dünya zevki değil kendim için ben sadece allahtan sabır diliyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder