Şükürbaz ...

Öyle büyük bir orman ki içinde kaybolduğum ;

Tüm ceplerimdeki kırıntıları yerlere döktüm eve geri dönmek için .

Onları da aşktan muaf tuttuğum üç beş akbaba yemiş ...

Dert mi ?  bence değil , yedikleriniz içtikleriniz sizin olsun da ;

Ama kalbim hala sıcak ,  kendimden çokta fazla uzağa gitmiş olamam ...

Gökyüzüm hala mavi ,

Karanlık ormanım da üç beş kuş sesi süslüyor gizli cennetimi  .

Ben orda da mutlu olmayı başardım ,  herkese ve her şeye rağmen ...

Garip bir başarı öyküsü benimkisi , dönüp arkaya bakmaktan korkmadığım .

Kader demeyi de biliyorum , nihayetinde kendine acıyan  kendini çoğu zaman kaderzede zanneden Birçok insan evladından daha da daha fazla  şükürbazım ...

Tanrı ya  , onunla benim aramda deyip hayata göz kırpıyorum ...

Velasıl tanrınında  bir espiri anlayışı var , sen anlamazsın aramızda deyip geçiyorum ...